استارلینک یا فیبر نوری : چالش این‌روزهای ایالت آیداهو آمریکا

یکی از مقامات رسمی مسئول در حوزه‌ی اینترنت پهن‌باند در ایالت آیداهو تایید کرد که استارلینک راه‌حلی عملی و قابل اطمینان برای توسعه‌ی اینترنت پرسرعت در مناطق روستایی است.

پس از گذشت یک سالی که جهان بیشتر امور خود را به‌صورت آنلاین انجام می‌داد و سرعت اینترنت کالایی بود که افراد از نزدیک وضعیت آن را پیگیری می‌کردند، یکی از متخصصان محلی که به اسرار صنعت اینترنت آگاه است قصد دارد که خدمات مورد نیازش را از فضا دریافت کند.

پس از ۳۲ سال کار بر روی شبکه‌های اینترنتی، «برایان جمس» مدیر شبکه‌ی دانشگاه آیداهو، سرویس اینترنت منزلش که مبتنی بر خط تلفن ثابت بود را رها کرد تا مشتری نسخه‌ی آزمایشی (بتا) پروژه‌ی استارلینک شود که حاصل تلاش «ایلان ماسک» برای رساندن اینترنت ماهواره‌ای به پشت‌بام‌های آمریکا است. هرچند که در ابتدا تردید داشت که استارلینک بتواند سرعت مورد ادعای خود را تأمین کند، «جمس» می‌گوید که تا به اینجای کار تحت تأثیر عملکرد آن قرار گرفته است. هرچند که این سرویس با اختلالات مقطعی به مدت حداکثر ۱۰ ثانیه همراه است، «جمس» می‌گوید که سرعت اینترنت خانه‌اش با سرعت اینترنت فیبر نوری رقابت می‌کند. به‌گفته‌ی او استارلینک قول داده است که همزمان با پیشرفت پروژه و ارسال ماهواره‌های بیشتر به فضا، این اختلالات برطرف خواهند شد.

اشتراک این سرویس می‌تواند قیمت بالایی داشته باشد. «جمس» می‌گوید تنها ۹۹ دلار بابت قرار گرفتن در لیست انتظار پرداخت کرده است. زمانی که نوبت به او رسید و درخواست اشتراک او پذیرفته شد، هزینه‌ی خرید آنتن، مودم و سایر تجهیزات برابر با ۵۰۰ دلار شد و همچنین باید ماهیانه ۹۹ دلار بابت هزینه‌ی اشتراک سرویس پرداخت کند. به‌گفته‌ی او خوشبختانه نصب تجهیزات بسیار ساده است.

او می‌گوید : «از آنجا که مودم وای‌فای هم جزء تجهیزات است، اگر برای پوشش خانه‌ی خود به تنها یک عدد مودم احتیاج داشته باشید، همه‌ی آن چیزی که برای راه‌اندازی اینترنت ماهواره‌ای لازم دارید در بسته‌ی دریافتی وجود دارد. پس از اتصال مودم به برق، آنتن را طوری نصب می‌کنید که دید واضحی به سمت شمال داشته باشد. آنتن به صورت خودکار خودش را تنظیم می‌کند و در کمتر از یک ساعت اتصال شما برقرار می‌شود.»

پروژه‌ی استارلینک شرکت اسپیس ایکس یکی از چندین پروژه‌ای است که به‌دنبال ساخت سیستم‌های ارتباط اینترنتی مبتنی بر ماهواره در طی سال‌های پیش رو هستند. یکی دیگر از مدعیان شاخص تولید چنین خدماتی شرکت آمازون است. «جمس» می‌گوید که این تلاش‌ها او را به یاد پروژه‌ای با پشتیبانی شرکت موتورولا می‌اندازد که قصد داشت در اواخر دهه‌ی ۱۹۹۰ با استفاده از مجموعه‌ی ماهواره‌هایش، خدمات تلفن همراه ماهواره‌ای قابل اتکاء ارائه کند.

به‌گفته‌ی «جمس» هرچند که این پروژه عملکرد خوبی در زمینه‌ی تلفن‌های همراه داشت، به دلیل پهنای باند پایینش توان ارائه‌ی اینترنت پرسرعت را نداشت. اما به باور «جمس» آن پروژه از جهات مختلف نقش پیش‌درآمد برای پروژه‌ی استارلینک و سایر پروژه‌های مشابه را داشت. به‌گفته‌ی او: «صحبت از تعداد خیلی عجیبی ماهواره بود. ۶۶ ماهواره عدد خیلی بزرگی بود. اما حالا طبق آخرین مقاله‌ای که من خوانده‌ام، استارلینک ۱۰۰۰ ماهواره در مدار دارد و قرار است مرتبا به این تعداد افزوده شود.»

شرکت اسپیس ایکس با نزدیک به ۱۰۰۰ ماهواره‌ای که در مدار دارد، هم‌اکنون مالک حدود یک‌سوم تمام ماهواره‌های فعال جهان است و این تازه اول کار است. FCC مجوز پرتاب ۱۱۰۰۰ ماهواره‌ی دیگر را هم برای این شرکت صادر کرده است. «جمس» می‌گوید که استارلینک و سایر پروژه‌های اینترنت ماهواره‌ای راه‌حلی امیدبخش برای ارائه‌ی اینترنت پرسرعت به مناطق دور افتاده فراهم می‌آورند، اما این فقط یکی از گزینه‌های موجود است. به‌باور او بسیاری از انواع سرویس‌های زمینی مانند DSL، خطوط کابلی و به‌ويژه فیبر نوری می‌توانند به مشتریان خود سطحی از اینترنت پهن‌باند را ارائه کنند که در بسیاری از موارد از حد کفایت هم فراتر است.

DSL، خطوط کابلی و سایر گزینه‌ها امکان اتصال به اینترنت با سرعت و قابلیت اطمینان مشابه با خطوط فیبر نوری و اینترنت ماهواره‌ای را فراهم نمی‌کنند اما بسیاری از مشتریان هم نیازی به آن سطح از خدمات ندارند. خطوط فیبر نوری سرعت‌های اتصال اعجاب‌انگیزی ارائه می‌کنند اما ساختن چنین زیرساختی برای خانه‌های مسکونی پرهزینه و زمان‌بر است. پیش از پذیرفته شدن «جمس» در برنامه‌ی آزمایشی استارلینک او برای ۲۰ سال مشتری اینترنت First Step بوده است و فکر می‌کند که این سرویس همچنان برای بسیاری از افراد گزینه‌ی بهتری است. به‌گفته‌ی او اینترنت ماهواره‌ای راه حلی نویدبخش برای گسترش دسترسی به اینترنت پرسرعت در سراسر جهان است، اما تنها راه حل نیست.

«جمس» می‌گوید: «یک پاسخ منحصربه‌فرد یا بهترین راه حل وجود ندارد (اما) من فکر می‌کنم که [این فناوری] نقش بزرگی در مناطقی بازی خواهد کرد که وضع اقتصادی مناسبی ندارند و یا راه‌اندازی خطوط فیبر نوری در آنجا بسیار پرهزینه‌تر است. برای من هزینه‌ی این سرویس دو برابر از هزینه‌ی اشتراک First Step گران‌تر است اما حالا به پهنای باندی ۲۰ برابر بزرگ‌تر دسترسی دارم. پس اگر کسی چنین پهنای باندی را می‌خواهد یا به آن نیاز دارد، معامله‌ی خوبی انجام داده است.»

منبع: