گاه نامه ویکی تماس شماره 49 – ویکی فانتزی

شاهنامه؛ اقتباسی از انیمیشن «پارانورمن»

مهران عشریه

…اگر جادوگر بیدار شود، شهر به نابودی کشیده می‌شود. کیکاووس، هر سال، کنار درختی که جادوگر، زیر آن دفن شده، می‌نشیند و شاهنامه می‌خواند: هر سال، درست هجدهم مهرماه. از غروب، شروع به خواندن می‌کند تا صدای خُروپُف جادوگر، قبرستان را پُر کند. کیکاووس، با خواندن کتاب قدیمی، می‌تواند تمام پهلوانان را حاضر کند. هجدهم مهرماه، شبی است که هر سال جادوگر می‌خواهد از خواب بیدار شود. با خواندن شاهنامه، جادوگر باید در خواب مرگ، دوباره به خواب رود.امشب، کیکاووس قصد خواندن شاهنامه ندارد. پهلوانان را بالای قبر جادوگر بیاورد که چه؟ آن‌ها را به جان هم بیندازد که چه؟ جادوگر را به خواب ببرد که چه؟ چند سال است، بهترین رفیقش پرهام، دمِ درِ مدرسه می‌ایستد و او را دیوانه می‌خواند. پدر و مادرش هرچه تلاش می‌کنند کیکاووس را از توهم داستان جادوگر بیرون کنند، موفق نمی‌شوند. کیکاووس، هرصبح رستم را در کوچه‌ای از شهر، در حال کُشتن اژدها می‌بیند و او را تشویق می‌کند. هر ظهر، سایه‌ی همای سیمرغ را روی سرش می‌بیند و پری از سیمرغ را آتش می‌زند. هرشب، رودابه را روی ایوان همسایه می‎بیند و با رودابه، آواز «مرغ سحر» را زمزمه می‌کند. وقتی با سیاووش از آتش عبور می‌کند، دختر همسایه، او را دیوانه خطاب می‌کند؛ بیژن را از چاه بیرون می‌کِشد، پدرش سرش داد می‌زند؛ از جام جمشید، دنیا را می‌نگرد، بهترین رفیقش پرهام به او می‌خندد. امشب، کیکاووس حالش از همه‌ی مردم شهر به هم می‌خورد. شاهنامه نمی‌خواند تا جادوگر بیدار شود، مردم را بترساند تا آن‌ها بفهمند آنچه کیکاووس می‌بیند و به آن باور دارد، وجود دارد. اما قبل از آنکه جادوگر نفرین قدیمی‌اش را عملی کند و شهر را با خاک یکسان کند (همان‌طور که مغول، نشابور را) کیکاووس قصد دارد دوباره شاهنامه بخواند و جادوگر را به خواب ببرد. همین که پدر و مادرش بدانند او تهمینه را می‌بیند و مویه‌اش را می‌شنود، کافی‌ست…