قرمز یواش؛ الکی ادا حال بدها رو در نیار

دوستان و همراهان عزیز سلام. با یه مصاحبه دیگه در خدمتتون هستیم. اگرچه این روزها همه دارن ادای حال بدها رو در میارن ولی هنوز هم کسانی هستند که سر کِیف‌اند. بد هم سر کِیف‌اند. امروز گفت وگویی داریم با یکی از سر کِیف‌های عزیز که با وجود این که با مشکلات زیادی دست به گریبانه ولی حتی یک لحظه هم خنده از روی صورتش کنار نمی‌ره.
– سلام قربان.
+ سلااااام. هار هار هار. قارت قارت قارت.
– می‌شه بپرسم چرا می‌خندید؟
+ برای این که داری به من می‌گی قربان. من نهایتش یه بدبخت بیچاره فلک زده‌ام. قربان کیه؟ هااااااار
– خب پس چرا می‌خندید؟
+ آخه من نون ندارم بخورم تو بهم می‌گی قربان. واااااای هاااار هار هار
– پس زندگیتون خیلی سخت می‌‌گذره؟
+ زندگی؟ شما به این می‌گید زندگی؟ بلانسبت شما سگ بهتر از من زندگی می‌کنه. ولی واقعاً دمشون گرم خیلی کیف می‌ده.
– آقا من متوجه نمی‌شم. پس چی کیف می‌ده؟
+ همین چیزها دیگه. بدبختی. بیچارگی. بی‌خانمانی. تورم. می‌خندیم آقا خیلی می‌خندیم.
– تورم خنده داره؟
+ اون که خیلی آقا. خیلی. واقعاً کیف می‌ده.
– یعنی چی؟ شما از گرون شدن قیمت‌ها کیف می‌کنید؟
+ بعله دیگه. یکی از تفریحات ماست. دورهمی با خانواده می‌ریم جلو در سوپرمارکت، قیمت‌ها رو از فروشنده می‌پرسیم، می‌خندیم. یه وقت‌هایی مسابقه هم می‌ذاریم. هرکی بتونه قیمت رو حدس بزنه برنده می‌شه.
– اونوقت کی برنده می‌شه؟
+ هیچ‌‌‌کی برنده نمی‌شه معمولاً. چون تا مغازه دار بیاد قیمت رو بگه باز دوباره رفته بالا. خودش هم نمی‌دونه قیمت‌ها چقدره. هااااااااااار هااااااااااااااار. وای دلم درد گرفت.
– یعنی افزایش قیمت ها اذیتتون نمی‌کنه؟
+ اذیت؟ پاره‌مون کرده. ولی خب خوبیش اینه که هشتاد درصد خنده و لذتش برای ماست. بیست درصد بقیه‌اش برای مسئولین.
– دیگه چه تفریحاتی دارید؟
+ تفریح زیاد داریم. مثلا می‌ریم تو املاک می‌شینیم. می‌گیم خونه برای اجاره دارید ده تومن پیش ماهی صدهزار تومن؟
– خب بعدش چی ‌می‌شه؟
+ هیچی دیگه. اونا که تو املاکن می‌خندن. ما هم می‌خندیم. خیلی حال می‌ده. روده‌بر می‌شیم.
– چه قدر عجیب. دیگه چه تفریحاتی دارید؟
+ همه‌اش داریم تفریح می‌‌کنیم دیگه. مثلاً گاهی اوقات سر و وضع همدیگه رو نگاه می‌کنیم ریسه می‌ریم از خنده. چون لباس‌هامون پاره شده دیگه پول نداریم بخریم. سر و وضعمون هم که می‌بینید. رنگ به رو نداریم. انواع و اقسام بیماری‌ها رو هم داریم. ولی باز می‌خندیدم.
– یعنی بیماری هم خنده داره؟
+ نه اون خنده نداره. ولی برای این‌که درد رو نفهمیم می‌خندیم.
– خب این جوری همش دارید می‌خندید که.
+ آره دیگه. کار زندگی که نداریم. از کار اخراج شدیم. خونه هم نداریم. آواره‌ایم. همین‌طور تو شهر می‌چرخیم می‌خندیم. خیلی خوبه.
– مسئولین تا حالا براتون کاری کردن؟
+ بعله آقا. خیلی کار کردن. اتفاقا یکی از مواردی که خیلی بهش می‌خندیم همین حرف‌های مسئولینه. خیلی با نمکن واقعاً. خدا حفظشون کنه.
– یعنی هیچ درخواستی از مسئولین ندارید؟
+ چرا درخواست داریم انقدر ما رو نخندونن. به خدا پک و پهلومون درد گرفته انقدر خندیدیم.
– حرف دیگه‌ای ندارید؟
+ نه آقا حرف چیه؟ … کشور خنده‌داری داریم. من واقعاً تشکر می‌کنم.
– منم از شما تشکر می‌کنم.