در جدیدترین طرح کارآفرینی، سرمایه گذاران خوش فکر وطنی ،هشتاد عدد کورکودیل ژن خوب را از کشور مالزی جهت پرورش و تکثیر وارد شهر مشهد کردند. بعد از پخش این خبر کسی توضیحی نداد که زاد و ولد کورکودیل ها قرار است به چه قصد و هدفی باشد. ما محتملترین گزینه ها را در این نوشته، برایتان ارائه میدهیم.
– ما حدسمان می آید که کشور عزیزمان با کمبود شدید کورکودیل روبرو شده و خطر انقراض این حیوان در کمین حیات وحشمان بوده بنابراین بیزینسمنهای ایرانی، آستینها را بالا زدند و مرکز همسریابی راه انداختند.آشنایی و شناخت اولیه ی زوجین به شیوه ی لانگ دیستنس انجام می شود و بانیان این پیوند در نهایت یک مجلس جمع و جور و از نوع آسان برایشان برگزار میکنند و زوج های تمساحی را با شرط تولید سالی پانصد تخمِ صحیح و سالم، سر خانه و زندگیشان می فرستند.
-ما حدسمان می آید که سرمایه گذار یا همان کارآفرین عزیز وسط میهمانی جرقهای در ذهنش زده شده و تصمیم گرفته پوست کورکودیل های بالغ، با شناسنامهی صادره از ایران، را غلفتی بکند و تبدیل به کیف و کفش و پالتوی پوست تمساح وطنی کند و کشور را در صنعت مد خودکفا کنند.
-ما حدسمان می آید که کار آفرین،
حامی حقوق کودکان بوده و مرکزی برای بچه کورکودیلهای بی سرپرست یا بد سرپرست راه انداخته باشد و ثوابش را هم توشهی آخرتش کرده باشد.
– ما حدسمان می آید که سرمایه گذار ایرانی در حال بستن قراردادهای تجاریاش با کورکودیل روی مبل طرف قرارداد در کشور اجنبی چشم تو چشم شده و مجذوب نگاه معصوم این حیوان میشود و به این فکر فرو می رود که بد نیست در استخر وسط هر پارک چند کورکودیل پشت وارو بزنند و به این صورت هر محله یک سلطان تمساح خواهد داشت. لازم بذکر است که در همه حدسیات ما، هم حقوق حیوانات لحاظ شده است هم سود سرمایه گذار!