گاه نامه ویکی تماس شماره 93 – ویکی ایران

ته‌تالـــی

الهام مشتاق

کودکانی که با مادربزرگ هایشان رشد می کنند خاطراتشان مملو از رنگ و بوی ادویه های خاص و ترکیباتی خاص هست که کمتر در خانه ی خودشان با ان مواجه می شوند ؛ در خانه های مادران شاغل غذاها سرعتی تهیه می شود و از جا افتادن و به روغن انداختن خبری نیست و غذا خوشمزه است اما طعم جادویی ندارد.مادربزرگ خدا بیامرز به گونه ای غذا می پخت که انگار هر بخش غذا یک موجود مقدس است یک داروست و باید با احترام باهاش برخورد کرد تا عصاره اش در بیاید و به روح و روان تو برود . در زمستان ها که به واسطه ی شغل مادر از مدرسه به خانه ی مادربزرگ می رفتم از نزدیک شاهد جادویی بودم که نامش آشپزی بود و نتیجه ی آن غذاهایی بودند که اگر بهشت طعم داشت قطعا یکی از طعم هایش غذاهای خانجون من بودند ؛ و یکی از آنها تهتالی های او بود . خوراکی که در زمستان به حالت آبگوشت و در تابستان به حالت کباب تابه ای با سس خوشمزه سرو می شد.در گذشته گوشت و برنج دو غذاهای اعیانی خوراک اراکی ها بود بنابراین در مصرف آنها افراط نمی کردند و تلاش می کردند در ترکیبات غذای خانه این غذاها را با مصلح هایش تهیه وکنند چیزی که الان مد شده است در صورتی که در گذشته در خون مادران جاری بود و در ناخودآگاه به غذاها نیز طعم می بخشید …